Dag 9 San Cristóbal de las Casas

Vandaag 2 excursies: de lokale markt en de kippenkerk in San Juan Chamula. PP heeft ons met het gebruikelijke ontwaak-ontbijt-vertrek ritme om 8 uur verzameld in de lobby. We gaan te voet door het stadje in de richting van de Indianen-markt. Nu bij daglicht zien we pas hoe leuk dit stadje is. Verschillende voetgangersdomeinen die allemaal uitkomen/starten op de Zokalo (centrale plein). Overal hippe restaurants, barretjes, winkeltjes enz. en allemaal super netjes. Na een wandeling van een kwartiertje komen we aan bij de Indianenmarkt die eigenlijk nog niet open is. Een wirwar van kleine stalletjes overdekt en de meeste nog afgedekt met plastic zeil. PP geeft aan dat hier bijna alles handgemaakt wordt door de Maya indianen uit de gehuchten rondom de stad. Met name textiel, leer en aardewerk is hier van prima kwaliteit en na pingelen goedkoop. Een kraampje met hangmatten is open. PP laat zien wat de verschillen tussen de soorten hangmatten zijn en waaraan je een goede kunt herkennen. We besluiten op onze vrije middag als alles open is terug te gaan.
We lopen door en komen even later aan op de gewone markt. Het is zaterdag dus hier is het volle bak, alle kraampjes zijn bezet. We zwerven ongeveer een uur achter elkaar aan door de nauwe gangetjes die tjokvol staan met van alles en nog wat. Stalletjes met prachtige groenten en fruit uitgestald. Het ziet er allemaal erg verzorgd uit. Torentjes van tomaten, bananen, noten, paprika’s, papaja’s, uien, enz. enz. Wat op te stapelen is stapelen de Mexicanen op. Verder kleding, speelgoed, bloemen, vlees en dode gele kippen (ze eten bijna alleen maar mais en zijn dus kanariegeel) netjes op een rij uitgestald. Even verder op ook de levende exemplaren, samen met ander gevogelte zoals kalkoenen en zo. De poten zijn met touwtjes aan elkaar gebonden en kunnen maximaal 5 cm uit elkaar zodat ze niet de benen kunnen nemen. Tja kun je het verser krijgen? Na alle lokale markten die wij op onze reizen gezien hebben is dit wel een van de meest verzorgde.

We wandelen naar onze bus. Die bijna nergens in het centrum kan komen door de smalle straatjes. Hij brengt ons naar een soort vrijstaat: San Juan Chamula. Johannes de Doper wordt door de inheemse Indianen, de Chamula’s gezien als de belangrijkste man in hun RK geloof. Zonder hem had immers niemand van Jezus geweten en was hij nooit gedoopt. We stoppen op een parkeerplaats boven aan het dorpje dat onderin een dal ligt. We wandelen door de straatjes naar beneden. Dit stukje Mexico lijkt op een derde wereldland. We zien veel armzalige huisjes en troep totdat we op het kerkplein aankomen. PP legt uit dat we de mensen niet mogen fotograferen en zeker niet in de kerk die we nu van binnen gaan bekijken. Doordat je een foto van hun maakt denken ze dat ze hun ziel verliezen en kunnen hier echt kwaad om worden. De doppen moeten op de camera’s alvorens we de kerk binnen gaan. Wat we daar zien is heel bijzonder.
Er staan geen banken in de kerk en er is ook geen altaar. De grond is bezaaid met grote dennen naalden. Langs de zijkanten staan tafels met kaarsen en ook op de grond staan hier en daar groepjes brandende kaarsen. Ervoor zitten op de grond steeds een sjamaan met een aantal Chamula indianen. Hij voert een ritueel uit waarbij een levende kip de nek wordt omgedraaid en geofferd. Ondertussen bid hij een flink eind weg. In de kerk is het behoorlijk druk. Langs de muur achter de tafels staan alle heiligen achter glas waaronder Jezus die in een glazen doodskist ligt. PP verteld dat alle heiligen worden gesorteerd op hoe goed ze het doen. Hoe meer naar voren hoe belangrijker de heilige. Helemaal vooraan staat dus San Juan Baptista (Johannes de doper). Het enige wat aan een RK kerk doet denken is een groot doopvont achterin de kerk. Buiten klinkt om de 10 minuten een sis van een vuurpijl gevolgd door een knal en ff later een keiharde kanonslag. Het ritueel om de boze geesten te verdrijven. De duizenden brandende kaarsjes zorgen ervoor dat het plafond en ook delen van de muren pikzwart geblakerd zijn. Verbaasd en verwonderd, maar ook eigenlijk wel dankbaar dat we dit intense geloof binnen met eigen ogen mochten aanschouwen staan we na enige tijd weer buiten.

We gaan terug naar het hotel. De middag is vrij en Marion en ik gaan lekker lunchen en een beetje wandelen door de knusse straatjes en wat shoppen op de Indianenmarkt. ’s Avonds gaan we het nummer 1 restaurant op Tripadvisor bezoeken. Het blijkt een Italiaan even buiten het centrum te zijn. Super eten en op ons verzoek L’Appuntemento als achtergrond muziek gedraaid. Super eten en niet te duur. Blijft dus voorlopig nog even nummer 1.