Dag 8 Tehuantepec naar San Cristobal de las Casas

We vertrekken uit ons hotel weer stipt om 8 uur naar onze excursie. Daarvoor moeten we eerst weer een stevige afstand overbruggen. De tijd in de bus wordt opgevuld met een hoorcollege van PP over het onderwijs in Mexico. Dat is de laatste 5 jaar een beetje aan het veranderen want sinds die tijd moeten de leraren middels een examen aantonen dat ze kunnen lezen en schrijven!! Iedereen moet tot zijn vijftiende verplicht naar school maar er zijn geen eisen gesteld aan wat je dan moet kunnen. Het onderwijs is gratis maar dan krijg je ook niks. Iedereen “slaagt” minimaal met een 8 als hij of zij maar regelmatig aanwezig is. De staats universiteiten schijnen wel van uitstekende kwaliteit te zijn.
Na de koffie/plasstop wordt een DVD gedraaid met de Disney tekenfilm Coco. Hierin wordt duidelijk wat PP ons reeds verteld had op het kerkhof. Zolang overledenen jaarlijks op Dia de los Muertas (dag van de doden) herdacht worden door familieleden of anderen dan zijn ze voor de Mexicanen nog niet echt dood. Op die dag kunnen ze weer voor 36 uur terug op bezoek.

Inmiddels is het 1 uur en lunchen we met een broodje en een mooi uitzicht aan de oever van de rivier Grivalva. Daarna vertrekken we met een speedboot door de Cañon del Sumidero. Een kilometerslange canyon waarvan de steile rotswanden veelal begroeid zijn. Op sommige plekken is hij ca. 950 meter hoog en het water nog eens 400 meter diep. De vorm van de kloof op haar diepste punt is tevens het wapen van de stad San Cristóbal de las Casas. Het is een prachtige twee uur durende tocht waarbij we mooie foto’s kunnen maken van pelikanen, aapjes, krokodillen, aalscholvers en andere watervogels. Wat wel op sommige plaatsen opvalt is de plastic troep die op de rivier drijft. Eeuwig zonde van dit prachtig stuk natuur. Daar worden de Mexicanen blijkbaar niet warm of koud van.

Na een kort ritje komen we aan in het hotel Arrecife de Coral waar we de komende twee nachten verblijven. Het heeft blijkbaar net enorm geregend want we moeten de laatste tweehonderd meter lopen naar het hotel en hier en daar de plassen water ontwijken. We zitten weer op flinke hoogte (2.140m) en het is hier zelfs een beetje fris. Het hotel doet Oostenrijks aan en heeft een groot centraal plein met fontein waar rondom de kamers in 2-laags gebouwen liggen. Onze kamer is weer prima alleen de WiFi is hier bagger. Om half 8 gaan we met zijn allen eten in een lokaal restaurant.