Dag 4 Taxco

Vandaag gaan we van Mexico city op 2.200m hoogte naar het bergdorpje Taxco op 1.700m hoogte en wordt het dus ca. 4 graden warmer. We rijden ongeveer een uur voordat we vanuit het centrum aan de rand van de stad zijn aangekomen. Wat een verkeer op deze maandagmorgen. Na 4 uur rijden komen we aan in het zilverstadje Taxco. Hier waren vroeger heel veel zilvermijnen, nu alleen nog heel veel zilverwerkplaatsen en winkels.

We stoppen bij het hotel Possada Dia Mission waar we vandaag overnachten. Wat een schitterend eeuwenoud hotel boven in de bergen. Vroeger was dit een missiepost en vandaag dus ons verblijf. Een schitterend authentiek ingerichte kamer met een werkelijk oogverblindend mooi uitzicht vanaf ons balkon op het stadje. Genieten met een grote G. We gaan eerst naar een zilverwerkplaats ingericht in de vorm van een zilvermijn. Hier krijgen we uitleg over hoe zilver gewonnen en bewerkt wordt. Ongeveer 80% van alle zilver ter wereld blijkt uit Mexico te komen. Weer wat geleerd. Natuurlijk bij het naar buiten gaan een winkel waar alles schittert en blinkt. We lopen omhoog het dorpje in. Wat leuk, alle taxi’s zijn hier Volkswagen Kevers. Die ratelen door de smalle straatjes langs ons omhoog. Ik zie de klanten half op de achterbank liggen als ze voorbij komen. We gaan tot aan het centrale plein waar we een prachtig kerkje bezoeken. Dit is in opdracht van de vroegere zilverbaas van Taxco in 8 jaar tijd gebouwd. Kosten noch moeite zijn gespaard om het gebouw met zo veel mogelijk pracht en praal te versieren. Op het pleintje wat ervoor ligt klinkt Mariachi muziek en de huisjes zijn allemaal in Mexicaanse stijl. Dit is Mexico zoals ik het me had voorgesteld, alleen de Mexicaan met grote snor en sombrero zittend tegen een muurtje en gitaar spelend ontbreekt. In tegenstelling tot Mexico city waar de huisjes alle kleuren van de regenboog hadden zijn de meeste hier mooi strak wit.

We gaan lunchen/dineren in een restaurantje met uitzicht over het stadje en zien aan de overkant ons hotel hoog tegen de berg liggen. Het eten met hoe kan het ook anders weer een Mariachi bandje is voortreffelijk. Desperado blijkt niet te bestaan in Mexico dus neem ik een bier en een Tequilla en gooi die erin. Smaakt bijna hetzelfde alleen wat sterker. Als we uitgegeten zijn gaan we terug naar het hotel en lopen langs de vele zilverwinkels. We stoppen bij die waar we de uitleg hebben gekregen en Marion loopt tevreden met een nieuwe zilveren armband naar buiten.

Na een aardbeving 10 jaar geleden ontdekte men onder ons hotel een oude zilvermijn die de Indianen vroeger gebruikten. Dus nu is er een deur in de lobby waarboven Mino staat en waar we met een gids de oude zilvermijn ingaan. We gaan tot ongeveer 50 meter diepte en krijgen een idee van hoe de indianen hier vroeger al hun erts uit de grond haalden. Opeens staat een Mexicaan verkleed als oude indiaan met een lapje stof om en een mand die vast zit met een band om het hoofd voor ons en geeft nog meer uitleg. Heel bijzonder zo’n mijn onder ons hotel. Weer op tijd naar bed want morgen is een lange reisdag aangekondigd.