Mexico city dag 3

Half 7 op, 7 uur ontbijt en om 8 uur in de oranje bolide op weg naar onze eerste stop vandaag: de bezichtiging van het woonhuis van Frida Kahlo. Casa azul is inderdaad blauw. Als we er om kwart over 9 aankomen staat er al een rij terwijl het woonhuis annex museum pas om 10 uur open gaat!!
Peter-Paul gaat in de rij staan voor ons waardoor wij nog wat de benen kunnen strekken in de rustige buurt. Marion en ik lopen voorbij een klein voetbalcomplex en gaan daar ff wat kijken. Er wordt een aardig balletje getrapt op kunstgrasvelden waar hier en daar een stuk uit ligt. Ze hebben per ploeg niet allemaal dezelfde shirts maar ze spelen op het scherpst van de snede hun potje. Het huis van Frida Kahlo, kunstenares, is het bezoek meer dan waard. Haar indrukwekkend levensverhaal (polio, vervolgens haar middenrif doorspiest bij een ongeluk met een tram en tenslotte een been afgezet) heeft ze gebruikt om prachtige schilderijen en andere kunstvoorwerpen en kleding te maken. In veel van haar werken komt het niet kunnen krijgen van kinderen en haar misfortuin sterk naar voren. Dat ze altijd corsetten moest dragen en dat Madonna hierdoor in haar kledingkeuze is geïnspireerd is een leuk weetje. Frida had weinig geluk in haar leven ook met haar man Diego Ribeira, die haar zo af en toe inruilde voor een ander.

De tweede excursie brengt ons naar de drijvende tuinen van Xochimilco. We kijken onze ogen uit als we in een houten bootje stappen met in het midden een lange tafel en stoeltjes aan weerszijden waaraan we zullen lunchen. Wat een prachtige felle schreeuwende kleuren hebben de werkelijk honderden bootjes die door elkaar krioelen. Een gondelier duwt ons door een lange stok in het water te steken langzaam vooruit. Op de andere bootjes zit van alles en nog wat. Vrijgezellenfeestjes, verjaardagen, familie uitstapjes een enkeling drijven voorbij. Tussen al deze boten komen nog kleinere bootjes waarop van alles te koop is. Van drank, bloemenkransen, speelgoed en tuinplanten tot Mariachi bandjes. Deze laatste komen tegen een kleine vergoeding ook bij ons aan boord en brengen een paar liedjes ten gehore. De stemming in de groep stijgt met de aanwezige alcohol en muziek heel gemakkelijk. Weer aan land gekomen koop ik een villa Felderhof hoed zoals Marion hem noemt. In Mexico moet je dus ook pingelen.

De laatste excursie vandaag brengt ons naar het nationale antropologisch museum in Cdmx zoals de stad hier wordt afgekort. Een mega groot museum waarvan we een viertal gebouwen bezoeken. PP is echt een voortreffelijke gids en vertelt in geuren en kleuren over de Mayas, de Azteken de Zapotheken en de Mizteken. Prachtige schatten van kleine gebruiksvoorwerpen tot complete delen van tempels staan uitgestald. Wat me opvalt op deze zondag is het grote aantal kleine kinderen dat hier in het bomvolle museum rondloopt. Tegen 6 uur gaan we terug naar het hotel. ’S Avonds gaan we met zijn tweeën naar een Mexicaans restaurant hoog in de Tripadvisor top van CdMX. Super eten voor een Hollandse prijs.