24 augustus Batu – Kalibaru

Vandaag gaat de reis met onze oranje touringcar naar Kalibaru. Het is een lange trip en sommigen in ons reisgezelschap hebben last van “vlugpoep”, ons is dit tot vandaag gelukkig bespaard gebleven. Toch verloopt de tocht zonder problemen met twee keer een extra sanitaire stop. Onderweg bezoeken we een bananenveiling. Aris vertelt over de 40 verschillende soorten bananen, waaronder de pisang ambon. Aris blijkt het in Nederland bekende drankje met dezelfde naam niet te kennen. In de bus circuleert ondertussen in het diepste geheim een klein boekje waarin iedereen een berichtje schrijft voor Aris. Morgen bij het afscheidsdiner van Aris zal hem dit overhandigd worden samen met een envelop waarin iedereen een fooi voor hem kan doen. Ook aan de chauffeur en het watermannetje wordt gedacht. Aris zet ons overmorgen namelijk af in Bali en vliegt dan terug naar zijn vrouw en 3 dochters in Jakarta. Hij heeft 5 dagen vrij en dan komt zijn volgende groep Hollanders.
Een autoweg is een zeldzaam fenomeen in oost Java. De hele route gaat van dorpje naar dorpje met daartussen in veel bananen bomen, rietsuikervelden, koffiebonen-, cacao-, tabaks- en rubberplantages. We komen ook langs de javaanse Nestlé fabriek. Ook valt op dat alle bomen langs de weg van een halve tot anderhalve meter boven de grond wit geverfd zijn. Aris verteld dat men dit doet om ze ’s nachts beter te laten opvallen. Ze reflecteren dus blijkbaar. Maar goed ook want straatverlichting is een schaars goed hier op het Indonesische platteland. Alle dorpjes die we passeren hebben een soort entreepoort waar we onderdoor rijden rijden die allemaal beginnen met het opschrift Selamat Datang di ….. wat zoveel betekent als Welkom in……
Aris heeft vanaf dag 1 aangegeven dat het hotel voor de komende 2 nachten behelpen wordt en niet te vergelijken is met alle andere hotels. Hij zei dat er geen zit-toilet, airco, pinapparaat, Tv etc. is en dat de stroom om 9 uur uit gaat, maar dat er dan wel olielampjes voor ons zijn. Als we aankomen bij de Kalibaru Cottages zoals ons resort heet blijkt dat hij ons al die tijd gigantisch in de maling heeft genomen. We krijgen prachtige villa’s met een mooie zit veranda ervoor. Er hangt een flatscreen aan de muur in de grote slaapkamer. Marion slaakt een zucht van verlichting als ze de badkamer inspecteert en geen hurk wc maar een gewoon toilet ziet staan en een sfeervolle buiten douche. Die heeft dit keer geen vissen maar wel planten. De accommodatie ligt in een soort jungle en heeft een groot overlopend zwembad. Alles is in typisch Indonesische stijl gebouwd en gaat in de top 3 van onze slaapplaatsen.
’s Avonds eten we gezamenlijk á la carte in het open restaurant met uitzicht op het zwembad.