12 oktober van Mae Sariang naar Chiang Mai

Vandaag verlaten we de bergen en gaan terug naar Chiang Mai. Als echte ramptoeristen gaan we eerst naar het afgebrande museumpje kijken. We kunnen zelf zien dat alles wat een beetje van hout was volledig verkoold is. De brandweer is met het nablussen bezig in echte Thaise brandweermannen uitrusting: T-shirts met Thaise broeken. Wat veiligheid eerst. Het blijkt dat we echt de laatste groep zijn geweest die het museum van binnen heeft bezichtigd. We rijden door naar de Grand Canyon van Thailand in het Ob Luang Nationaal park. Inderdaad een hele mooie door een rivier uitgesleten kloof overspannen door een brug. Een aantal van ons gaat door met de wandeling en bekijkt een aantal 3000 jaar oude rotstekeningen. Na het laatste stuk uit de bergen te zijn gereden gaan we voor de laatste keer samen lunchen in een uitstekend Thais restaurant in Chiang Mai. We gaan terug naar ons hotel in Chiang Mai en zien onze andere koffers weer terug.
Marion en ik gaan ’s middags Chiang Mai wat bekijken en drinken een lekkere Latte bij Starbucks. Sander heeft ons afscheidsdiner geregeld in een westers restaurant Doo-Dee. Alles wat ons Hollandse hartje begeert is te krijgen. Het wordt dan ook een heel gezellige avond, zeker ook omdat Sander zijn Thaise vriendin heeft meegenomen. Ze heet Miau. Nadat Jan in detail heeft uitgelegd wat de openingstijden van de Jumbo in Sneek zijn, komt het gesprek onvermijdelijk op de naam van Sanders vriendin. Honden blaffen in Thailand “Hong hong” en niet “woef woef” zoals Kevin imiteert. Het niveau van het gesprek daalt maar de stemming wordt steeds beter. Na afloop gaan we met zijn allen in één songthaew taxi terug naar het hotel. We gaan samen met Wietse, Carla en Lucienne nog wat wandelen over een ander deel van de night market en komen terecht in een stuk van een voormalige parkeergarage waar kunstenaars en handwerkers prachtige schilderijen, beelden en andere kunst maken.