10 oktober Mae Hong Son

Al weer dag 14 van onze rondreis door Thailand. Vandaag maken we maar weinig kilometers en blijven nog een tweede nacht in het Imperial Hotel in Mae Hong Son. We bezoeken weer eens een tempel, de Wat Doi Kong Mu, wie kent hem niet. Hij is voorzien van twee mooie witte pagodes, die eigenlijk meer in de stijl zijn van tempels aan de andere kant van de grens in Myanmar. Een mooi uitzicht over de stad want de tempel staat hoog boven op een berg. We worden geïnterviewd door Thaise schoolmeisjes die als huiswerk mee krijgen om toeristen in het Engels te bevragen. Het meisje wat mij interviewt is super verlegen en vraagt de hele tijd hulp aan haar vriendinnetje. Als bewijs wil de meester ook een foto van ons samen zien, dus haar vriendinnetje maakt de foto nadat het meisje mij eerst netjes toestemming heeft gevraagd. Als ik iets terugvraag wordt het al wat moeilijker en klinkt het “solly” want met de letter R hebben de Thai echt moeite valt ons op. We rijden de berg weer af en stoppen bij Club Holland. Een koffietentje gerund door een Thaise die weet hoe ze appeltaart moet bakken maar dat helaas vandaag is vergeten. Bij de koffie krijgen we wel, een koekje en wordt Nederlandse muziek gedraaid. Als we weggaan zegt het vrouwtje dat wel wat Nederlandse woorden kent: “Tot in de pruimentijd!!!” e liggen in een deuk.
Nu gaan we naar de Karen langnek stam bekend om de vrouwen die ringen om hun nek dragen. We stoppen in de middle of nowhere waar we met zwemvesten om in een langgerekte boot moeten gaan liggen. Er volgt een super leuk tochtje waarbij we op volle snelheid een half uur stroomafwaarts door het oerwoud varen. We krijgen wat instructies van Sander en lopen door het huttendorp. Wat een ontzettend aardige en lieve mensen. Prachtige kleding en natuurlijk de wereldberoemde ringen. Ze laten ons zien hoe dit gaat. Het is eigenlijk een spiraal die breed genoeg is om je hoofd doorheen te steken. Daarna wordt de spiraal strak om de nek van de vrouwen bijgedraaid. Meisjes mogen tegenwoordig op 10 jarige leeftijd zelf kiezen of ze aan deze traditie willen deelnemen of niet. Elk jaar komt er dan een ring bij. Ze hebben ook 2 kleine schooltjes in het echt authentieke dorpje. De scooters die je overal in Thailand ziet zijn hier niet en ook geen auto’s. Wel zie ik hier en daar een zonnepaneel op een paal en ook een verdwaalde schotelantenne. We sponsoren de langnekjes door wat handgemaakte souvenirs te kopen. De onvermijdelijke Thaise glimlach krijgen we als dank retour (Kopkun kraaaab).
Vanmiddag is er geen programma en liggen we lekker aan het zwembad. ’s Avonds eten we met zijn tweetjes in het hotel en gaan weer op tijd naar bed. De Belgen gaan met Jan en Sander naar de Plastic bar in de stad……..