18 augustus Wonosobo-plateau–Borobudur-Yogjakarta

We staan na een goed ontbijt om half 6 voor het hotel waar 3 mini-busjes klaar staan. Ze brengen ons naar de zonsopkomst in de bergen boven Wonosobo. De busjes scheuren met een noodgang naar onze foto-stop. Het uitzicht over de bergen met daarachter de opkomende zon is magnifiek. Het wordt een spectaculaire busrit in 2 delen. Halverwege ons traject midden in de bergen is de weg geblokkeerd en moeten we een stukje lopen langs een brug en overstappen in andere busjes. We stappen met een paar groepsleden in een ervan. Het busje staat echter nog met de neus berg af. De chauffeur gaat niet terugrijden zoals ik verwacht had maar begint daadwerkelijk te draaien op een weg van 4 meter breed met aan de ene kant een rotswand en aan de andere kant een afgrond. De deur staat open en Karin springt er snel uit. Even lijkt het of de oude barrel de afgrond inschuift. Het loopt gelukkig goed af en rijden we door naar het plateau in Dieng Banjarnegara. Hier bezoeken we hindoetempels uit ca. 800 n.chr. die meer dan 100 jaar geleden pas ontdekt werden doordat een Hollander een verstopt kanaal vond dat door een vulkaanuitbarsting was dicht geslibt en naar toen bleek een meertje had gevormd. Toen hij dit open had gemaakt liep het meertje leeg en kwamen de resten van de drie Hindoetempels tevoorschijn. Heel bijzonder om te zien. We gaan door met onze formule 1 mini-busjes naar de krater van de vulkaan van Dieng. Het is één grote krater waar we in staan en op een aantal plekken borrelt kokend heet grondwater op. Het stinkt er enorm naar zwavel. We gaan dezelfde weg terug en moeten de overstap truc weer maken. Als ik langs de smalle doorgang loop zie ik een wegenbouwer op blote voeten met een drilboor het beton kapot trillen. Wat arbowetten hier in Indonesië!?
Terug in het hotel drinken we koffie en stappen in onze grote oranje Panorama bus die ons naar de tempel van Borobudur brengt. Vlakbij de tempel gaan we lunchen en krijgen we het beste en meest gevarieerde Indonesisch buffet tot nu toe.
Als we bij de ingang van het Borobudur complex aankomen blijkt mijn korte broek te kort en moet ik van een doek een soort rokje maken. Uiterst charmant!! Rare jongens die Indo’s. We aanschouwen een van de 7 wereldwonderen. Wat een prachtig bouwwerk. Gestapelde vulkaanstenen met duizenden taferelen aan de buitenkant gebeeldhouwd. Onze lokale gids spreekt ook met afwisselend harde en dan weer zachte stem tropisch Nederlands maar is goed te volgen. Hij legt uit wat er op de 9 niveaus te zien is en dat de vorm van het hele complex in de vorm van een stoepa is. Op de bovenste 3 etages staan in totaal 72 stoepa’s rond een hele grote op de top. We gaan nu naar de rijtuigen met paarden die ons naar een klein dorpje in de buurt brengen. Als we er naar toe lopen roept de omroepinstallatie ineens in gebroken Engels om dat de opa en oma uit onze groep, die niet mee zijn gegaan naar de top van de boeddhistische tempel, afgehaald kunnen worden aan de kassa.
De paardjes trekken een 2-persoons rijtuigje. Marion en ik stappen in en vervolgens gaat de hele groep rijtuigen in volle galop richting dorpje. Daar aangekomen krijgen we verschillende dingen te zien, hoe ze chips maken van cassave, hoe ze een waterput uitdiepen enz. De kinderen die hier allemaal even schattig en vriendelijk zijn spelen op een pleintje en zingen liedjes voor ons en zwaaien ons uit als we weer met paard en wagen vertrekken.
Om 7 uur komen we aan in ons hotel voor de komende 4 dagen in Yogjakarta. We gaan met een aantal reisgenoten maar meteen eten zodat we daarna in ons mandje kunnen.
Het was een lange maar schitterende reisetappe.